We warmly welcome an Serbo-Croatian translation of the international antiimperialist call against the EU election:
Antimperijalistički poziv na bojkot izbora u EU 2019: Dole EU! Dole imperijalizam! Živeo internacionalizam! “Svaka reakcija je ista; ako ne udarite, neće pasti.“ (Mao Zedong). Izbori za Evropski parlament, koji se održavaju od 23. do 26. maja, odlična je prilika da se izrazi distanciranje, mržnja i pobuna protiv EU. Vodeće sile u EU na ovim izborima pokušavaju ogromnim naporima da stvore naizgled “demokratski” legitimitet, pokušaj koji je osuđen na neuspjeh, jer svakim danom sve više pokazuju svoj reakcionarni karakter. Činjenica da EU nema ništa zajedničko sa “demokratijom” pokazala je ne samo podrška fašističkog pučista Guaidoa u Venecueli, učešće u ratu u Siriji i Libiji, ili instaliranje otvorenih fašističkih marioneta u Ukrajini, dok je čvrsto usidrena u ideji samopoštovanja EU. Predsednik Evropske komisije Jean-Claude Juncker je to jasno izrazio rečima: “Nema demokratskih izbora protiv EU ugovora”. Samo je iluzija pomisliti da se EU može “ukinuti” ili “reformisati”, o čemu danas govore samo oportunisti i reformisti. Kao anti-imperijalisti i revolucionari stoga želimo da čvrsto stanemo na stranu potlačenih naroda, eksploatisanih radnika i masa i pozovamo na sve veće aktivnosti protiv farse izbora EU na osnovama međunarodne solidarnosti: Dole EU! Dole sa imperijalizmom! Živeo internacionalizam! “Imperijalizam ne želi slobodu, već dominaciju!”, Važna je lekcija iz istorije klasne borbe, a EU je najbolji primer toga. Širenje takozvanog “evropskog jedinstva” oduvek je bilo sredstvo za povećanje eksploatacije i ugnjetavanja, kao posledica krize imperijalizma. Početkom 20. veka nastao je takozvani panevropski pokret koji je težio porobljavanju naroda južne i istočne Evrope pod imperijalističkim vođstvom pod maskom “evropskog jedinstva”. Deceniju kasnije, “evropsko jedinstvo” postalo je bojni poklič nemačkih fašista, koji je, vođen iluzijom Evrope pod nemačkim vodstvom, izveo okrutnu vojnu kampanju istrebljenja. Nakon pobede antifašističkih snaga pod vodstvom Sovjetskog Saveza u Drugom svjetskom ratu, EU je stvorena kao poluga monopolskog kapitala, kako bi sačuvala evropske imperijaliste od njihovog uništenja. Još jednom, danas je to poziv na “evropsko jedinstvo” imperijalista da sebi osiguraju mesto u borbi za svetsku dominaciju, na leđima potlačenih naroda, radnika i masa. Ono što su krstili kao “evropsko jedinstvo”, u stvari je izraz oštre podele između potlačenih i ugnjetavača, eksploatiranih i eksploatatora. Pre svega, “evropsko jedinstvo” je danas cilj liberalnih snaga krupnog kapitala, jer to znači Evropu pod nemačko-francuskim rukovodstvom. Međutim, i agresivni, otvoreni fašistički predstavnici kapitala žele EU, samo sa manje kompromisa i još više agresivnosti. “Izbor” je između dva reakcionarna dela kapitala, kako u službi kapitala, tako i u službi imperijalizma. EU je privremeni savez imperijalista, koji žive kao paraziti na račun potlačenih naroda i država, kao i eksploatacija radničke klase. U Evropi se najviše ugnjetava Balkan i Istočna Evropa. Kao anti-imperijalisti stoga moramo posebno da se suprotstavimo reakcionarnim planovima takozvanog “proširenja EU na istok”, koji ima za cilj potpunu kontrolu nad nekoliko zemalja jugoistočne Evrope u sporu protiv njihovog ruskih protivnika i dovodi do daljeg intenziviranja represije u ovim zemljama. Činjenica da se ovaj plan još nije mogao sprovesti i da se mora odložiti, pokazuje s jedne strane da EU nije “svemoguća”, već u dubokoj krizi. S druge strane, to pokazuje da mase sve manje veruju u laž “pozitivnog razvoja kroz EU”. Nikada ne smemo zaboraviti da EU, suprotno svojoj propagandi “svetih spoljnih granica”, nikada ih nije postavila za sebe. U Africi, pljačkaška kampanja evropskih imperijalista ostavila je dubok trag krvi i mora biti jasno svim anti-imperijalistima u Evropi da borba protiv EU zahteva čvrsto zbivanje redova sa borbenim masama afričkog kontinenta. Ne samo pljačka resursa, kao što je krčenje poslednjih prašuma Evrope u Rumuniji, ili uništavanje reka u Bosni ili Makedoniji od strane imperijalističkih hidroelektrana, što je sve znak parazitizma, ali i migracije miliona radne snage prema imperijalističkim zemljama, dok se u isto vreme milioni radne snage uništavaju stalnom nezaposlenošću. Iseljavanje više od 45% bosanskog stanovništva je verovatno najbolji primer činjenice da prisilna migracija unutar EU nije znak “slobode kretanja”, već znak ugnjetavanja, rasizma i razaranja. Predstaviti politiku štednje i krvarenja na smrt celih zemalja kao “uspeh” “slobode kretanja”, ili čak “turizma”, nije ništa drugo nego odvratni cinizam. Stoga ne čudi što je odbacivanje EU u ugnjetavanim zemljama u porastu ili je danas posebno izraženo, kao što pokazuju nedavni izbori sa učešćem od samo 13% u Slovačkoj. Istovremeno, masovne migracije generisane imperijalistima se koriste kao instrument pritiska na nadnica u imperijalističkim zemljama, kao i izgovor za razbijanje teško stečenih sindikalnih i političkih prava, što je u skladu sa najreakcionarnim rasizmom i šovinizmom. Već dugo vremena iluzija o “beloj Evropi” nije samo poseban stav otvoreno fašističkih snaga, već je danas zajednička osnova većine buržoaskih stranaka. Pozicionirati se u korist EU, bez obzira da li je to liberalno ili ne, znači suprotstaviti se internacionalističkom stavu o pravu na samoopredeljenje naroda i zemalja, kao i na emancipaciju radničke klase i potlačenih. Postavljanje “desne” i “leve” izborne alternative EU ispunjava jedinu svrhu nametnutog povećanja izlaznosti na izborima i paralizaciju borbe protiv EU. Stoga se moramo suprotstaviti i svima onima koji, pod izgovorom “socijalizma” i “internacionalizma” vode kampanju za izbore u EU i tako služe samo imperijalistima, podstičući iluziju da se EU može uništiti bez borbe. Razvoj u Grčkoj, kao i takozvani “Bregzit”, trebalo bi da nam služe kao primer, da opravdano odbijanje masa prema EU ne može postati sila u klasnoj borbi kroz novu “izbornu alternativu”, već samo ako čvrsto verujemo u sopstvenu snagu sa jasnom perspektivom da EU mora da bude razbijena. Zar nismo videli da je navodna “leva” Siriza nastavila da prodaje Grčku imperijalistima, pokrivajući je kao “EU-kritiku”. Stoga pozivamo da se aktivni bojkot izbora iskoristi kao poluga za uspostavljanje jake veze sa potlačenim i eksploatisanim i da se svuda razvija borba protiv EU. Sadašnja politička kriza EU, koja raste na osnovu opšte krize imperijalizma, podstiče imperijaliste da pojačaju svoju represiju, ponovno naoružavanje i militarizaciju. To uključuje instaliranje i podršku fašističkih vlada, kao što je u Turskoj ili Ukrajini, kao i uspostavljanje “zajedničke” vojske EU ili EU-PSC (stalna strukturirana saradnja), koja predviđa dodatnih 88 milijardi za naoružanje do 2027. godine. Vojska EU stoga treba da bude uspostavljena kao partner za koordinaciju NATO-a, i da zauzme svoje trenutno očekivano vojno mesto zajedno sa svetskim žandarama SAD-om. Očigledno je da se vodeći imperijalisti u EU pripremaju za nove vojne intervencije, protiv pobune u “unutrašnjosti” i žudnju za novim imperijalističkim svetskim ratom! Ova histerija jasno dokazuje svoju duboku krizu, dokazujući njen strah od današnjih i dolazećih pobuna i borbi potlačenih i eksploatisanih. Zato su naši slogani “Protiv EU vojske! Borite se protiv naoružavanja EU!” i “Za pravo na samoopredeljenje naroda i država!”! Destruktivnost i agresivnost imperijalista ojačala je odbacivanje EU kakva jeste. Veliki masovni pokreti i sve češće pojavljivanje militantnih borbi na ulicama mogu se sve manje kontrolisati i često traju mesecima. Istovremeno, takođe postaje očigledno da spontani masovni pokreti ne dostižu „spontano“ viši nivo, ne razvijaju se „spontano“, već zahtevaju svest i ruko
vodstvo da ih vodi. Lenjin, koji je pre više od 100 godina pojasnio reakcionarni karakter “ujedinjene Evrope” pod imperijalističkim vođstvom, osmislio je važno učenje, da se samo uz “organizaciju revolucionara” možemo osloboditi kontradiktornosti! Potpuno svesni da EU ne može biti istisnuta ni iz jedne zemlje, niti će odjednom sama “pasti”, pozivamo, u duhu međunarodne solidarnosti, sve anti-imperijaliste, sve revolucionare koji se protive imperijalističkoj EU Alijansi: Borimo se protiv EU! Ujedinimo se u anti-imperijalizmu!
Dole EU! Za aktivni bojkot izbora!
Dole sa imperijalizmom!
Živeo internacionalizam! Potpisi: Partija Rada Communist Party of Romania Red Front Collective (Austria) Partizan (Europe) AGEB (Federation of Working Migrants in Europe)
